Onzin, onzin, allemaal onzin!
De keuze voor π (3,14…) is eigenlijk een historische vergissing. De waarde is wel correct, maar in zowat alle formules wordt 2π (6,28…) gebruikt. Een aantal wiskundige geeks hebben beslist om dit vandaag (6/28 in Amerikaanders notatie) even onder de aandacht te brengen.
Meer info op tauday.com.
Soms stuit ik op software die zo leuk of interessant is, dat ik er direct een git hook voor zou willen schrijven en toepassen op alle softwareprojecten waar ik bij betrokken ben. Gource is daar een voorbeeld van. Softwareprojecten worden weergegeven door Gource als een geanimeerde boom, met de root directory van het project in het centrum. Mappen verschijnen als takken en bestanden als bladeren. Je ziet ontwikkelaars werken aan de boom wanneer ze hebben bijgedragen aan het project. Ik heb Gource al gebruikt op git en svn repositories, maar mercurial en cvs zijn ook mogelijk.
In principe zou je Gource moeten draaien op een grafische desktop, en dan kan je met een desktop recording tool opnemen. Maar het is ook mogelijk om Gource op een virtual framebuffer te draaien, en de output daarvan naar ffmpeg te sturen, dat dan encoding doet naar een videobestand.
Ik gebruik daarvoor dit script:
#!/bin/bash -ex
xvfb-run -a -s "-screen 0 1280x720x24" \
gource \
--seconds-per-day 1 \
--auto-skip-seconds 1 \
--file-idle-time 0 \
--max-file-lag 1 \
--key -1280x720 \
-r 30 \
-o - \
| pv -cW \
| ffmpeg \
-loglevel warning \
-y \
-b:v 3000K \
-r 30 \
-f image2pipe \
-vcodec ppm \
-i - \
-vcodec libx264 \
-preset ultrafast \
-pix_fmt yuv420p \
-crf 1 \
-threads 0 \
-bf 0 \
../${PWD##*/}.mov
Dit zou je bijvoorbeeld kunnen draaien via een cron job, of iedere keer wanneer een release getagd wordt. Sounds cool, huh?
Maar heeft dit nu ook praktisch nut? Jawel! Door Gource te gebruiken op het werk, hebben we de checkin-stijl van 2 verschillende contractors kunnen vergelijken. De ene deden 1 keer om de 2 weken een massale checkin, waardoor het leek alsof het scherm explodeerde wanneer je het met Gource bekeek. De anderen deden continu kleine checkins. Ik denk dat ik niet moet uitleggen welke van de 2 wij het liefst mee samenwerken?
1 Mei is de dag waarop deze blog traditioneel op licht ironische wijze rood kleurt. Ik ga dan in de archieven van YouTube op zoek naar een uitvoering van de Internationale. Dit jaar een uitvoering van Nationaal Congres van de Sovjetunie, uit 1978. In volle koude oorlog, dus. Het valt me vooral op hoe je de jonge mensen uit volle overtuiging ziet zingen, terwijl de oudere generaals vol stickers medailles gewoon maar wat mee lippen.
Happy Pi Half Tau Day!
Vandaag is het 3-14, in de Amerikaanders notatie. 3,14… is ook de waarde van π (pi), ofwel de helft van τ (tau).
Huh? Waarom zou je dat vieren? Meer daarover op Tau Day! Nog effe wachten dus… 😉
Zullen we dit jaar nog eens een Engelse versie van de Internationale doen? Wel ja, waarom niet. Deze keer eentje van Billy Bragg, met een intro waarin hij vertelt dat Pete Seeger hem gevraagd had om nieuwe Engelse lyrics te schrijven.
In mijn jaarlijkse zoektocht naar interessante uitvoeringen van de Internationale, heb ik nu wel een interessante versie gevonden. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, verliet de dirigent Toscanini Italië en trok hij naar Amerika. In 1944, ter gelegenheid van de geallieerde overwinning in Italië, besloot hij om een uitvoering van Inno delle Nazioni (Hymne van de Naties) van Verdi te dirigeren. Verdi had dit in 1862 geschreven voor de wereldtentoonstelling in Londen. God Save the Queen, de Marseillaise en het Italiaanse volkslied zitten er in verwerkt. Toscanini voegde er voor zijn versie nog de volksliederen van 2 andere geallieerden aan toe: The Star-Spangled Banner en de Internationale.
Helaas sloeg in de jaren ’50 de angst voor de communisten toe en werd deze uitvoering gecensureerd. Jarenlang werd het origineel als verloren beschouwd, tot er in de jaren ’80 ergens in Alaska een kopie gevonden werd.
Hieronder te bekijken, doorspelen naar 7m46s voor het stuk met de Internationale (maar voel u vrij om het volledige fragment te beluisteren).
Het is weer 1 mei vandaag, dat wil zeggen dat deze blog naar aloude traditie een versie van de Internationale brengt. Deze keer is het een Engelse versie, van de begin dit jaar overleden folkzanger Alistair Hulett.
PS: Voor wie het zich afvraagt: neen ik heb totaal geen interesse in het communisme. Dit is ooit begonnen als satire en een inside joke. 😉
Ik zal me ook maar eens wagen aan de zoveelste hype, zeker? 😉
https://twitter.com/amedee
This points, perhaps, to a network issue. (…) You might talk to your IT
person. The IT support is usually found in a remote janitor closet,
eating cheetos and drinking mountain dew while playing Everquest on a
wireless laptop. Just follow the crumbs.— quaoar [at] tenthplanet.net in microsoft.public.excel.crashesgpfs
Soms kom je op de nieuwsgroepen de meest fantastische pareltjes tegen.
Ik was eigenlijk gewoon op zoek naar een oplossing voor een crash in Excel, maar dit antwoord stak er met kop en schouders bovenuit.
Niet dat het nuttig was — maar kom, ik heb wel luidop gelachen.
De beeldspraak is gewoon té mooi: ergens in een bezemkast, onder een stapel netwerkkabels, zit een IT’er te gamen, met oranje vingers van de cheetos, en een blikje Mountain Dew binnen handbereik. De draadloze verbinding hapert, maar hij merkt het niet, want hij is net een raid aan het leiden in Everquest.
Het doet me denken aan de stereotype LAN-party’s van vroeger. En toegegeven, ik herken mezelf er ook een beetje in. 😅